بررسی بازاریابی و مزیت نسبی پسته در استان تهران

بدیل آنکه بازاریابی، آخرین حلقه از زنجیره تولید محصول به شمار رفته و مشکلات و ناکارایی آن می تواند توانایی های تولید یک محصول را نیز ضایع کند، مسایل بازاررسانی پسته در استان تهران مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، با استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه ای، مسایل و مشکلات گوناگون بازار رسانی این محصول در استان تهران، بررسی شده است.در این راستا، ضمن شناسایی مسیرهای بازار رسانی، حاشیه بازار عمده فروشی، خرده فروشی و کارایی بازار محاسبه گردیده و ضمن مصاحبه حضوری با صادرکنندگان و بررسی اسناد و مدارک، مشکلات صدور محصول بررسی شده است. نهایتا مزیت نسبی تولید پسته در استان، با معیار هزینه منابع داخلی، برآورد گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، نوسان قیمت در فصل برداشت و شفاف نبودن بازار، مهمترین مشکلات تولید کنندگان در زمینه بازار پسته است. بازار داخلی پسته مسیر ساده ای دارد و خدمات بازاریابی نظیر درجه بندی، بسته بندی و تبدیل به ندرت انجام می شود. در این بازار خریداران محلی نقشی مهم به عهده داشته و سهم تولید کننده از قیمت نهایی پسته و مغز پسته بیش از 60 درصد است. در این تحقیق از تعداد 25 باغدار نمونه شهرستان های استان تهران و 25 عمده فروش و صادر کننده فعال این عرصه نمونه گیری بعمل آمد. نتایج حاصله نشان میداد که خدمات بازاریابی در حداقل ممکن صورت میگیرد و بسته بندی مناسبی در این زمینه وجود نداشته و تنها به بسته بندی از جنبه حمل محصول نگاه میشود و هیچ جنبه تبلیغاتی برای آن وجود ندارد. بیشترین هزینه بازار رسانی، مربوط به هزینه محل کسب و سرمایه در گردش است. همچنین نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که تولید پسته در استان تهران، دارای مزیت نسبی بوده و حمایت بیشتر از تولید کنندگان این محصول به وسیله دستگاه های ذیربط دولتی توصیه می شود. ضمنا بمنظور یافتن بازارهای جدید صادراتی و افزایش نفوذ در بازار های کنونی، حمایت از صادرکنندگان پسته برای شرکت در نمایشگاه های خارجی و یا انجام تبلیغات در آن کشورها توصیه میگردد.